Mijn collega gooide hem er ineens uit toen ik had aangegeven iets voor haar uit te zoeken. “Claire zoekt het voor u uit mensen!”, aldus mijn collega. We keken elkaar aan en dachten beide precies hetzelfde. Dat wordt de strekking van mijn blog! Ik ga tenslotte mijn ervaringen delen en op zoek naar oplossingen voor mijn struggles.
Als we het dan toch over mijn struggles hebben…HORMONEN! Ik heb een soort haat-liefdeverhouding met ze. We hebben ze nodig, omdat ze nou eenmaal verschillende processen in het lichaam regelen, maar zodra de verhoudingen tussen die stofjes worden verstoord heb je de poppen aan het dansen. Een hormonale disbalans… Ik heb het aan den lijve ondervonden.
Voordat ik daarover meer kan vertellen moet ik even terug in de tijd. Ik schat zo’n jaar of twee. Toen kwam ik helaas thuis te zitten zonder werk. Het bedrijf waar ik werkte moest inkrimpen. Ik mocht als laatste het team komen versterken, maar moest daardoor als eerste de club ook weer gedag zeggen. Het was een periode waarin ik veel over mezelf te weten ben gekomen, maar het was vooral een stressvolle periode.
Dat stress een hoop met het menselijk lichaam kan doen had ik wel eens gehoord. Toch was er altijd een stemmetje in mijn hoofd dat me zei dat het vast wel mee zou vallen. Dat deed het in eerste instantie ook. Tot zo’n 5 maanden voordat ik weer fulltime aan het werk mocht. Toen begonnen me toch wel wat dingen op te vallen. Ik kreeg allerlei vage klachten die ik niet kon thuisbrengen. Mijn haar wilde niet meer in model en werd steeds sneller vet, ik had last van stemmingswisselingen, ik had continu een zenuwtrekje in mijn oog… heel irritant, ik kreeg problemen met mijn stoelgang en mijn lichaamsgewicht nam toe. Dat laatste deed bij mij alle alarmbellen rinkelen.
Hoe kon ik 16 kilo aankomen terwijl ik 3 tot 4 keer per week in de sportschool te vinden was, heel gezond at en voortdurend bezig was met mijn gezondheid? Hoe ik die strijd aan ben gegaan wil ik in een latere post behandelen. Ik wil het eerste over mijn laatste, maar toch wel zichtbare kwaal hebben. HYPERPIGMENTATIE! Pigmentvlekken en melasma… termen die ik voorbij hoorde komen als ik iemand naar de pigmentvlekken in mijn gezicht liet kijken, maar het meest schrok ik van de term ‘zwangerschapsmasker’. Hoorde zoiets niet bij zwanger zijn?! Nou niet dus! Zodra je hormonen uit balans zijn kan je dus een zwangerschapsmasker ontwikkelen. En dat is er dus bij mij gebeurd.
De stress heeft mijn hormonen uit balans gebracht en dat leverde een aantal kunstwerken op in mijn gezicht. Een soort landkaart van Nederland op mijn voorhoofd, wat foundation vlekken onder mijn ogen (ja echt, dat heb ik toch echt een aantal keer moeten horen) en een mooie snor. Gelukkig kunnen we met make-up een hoop corrigeren, maar dat wil je niet altijd. Ik wil met 30 graden buiten geen laag make-up dragen. Ik ben op internet gaan zoeken en hoopte op ervaringsverhalen van meiden die hetzelfde probleem hadden. Gek genoeg vond ik die verhalen niet. Althans… ik vond geen verhalen die me een oplossing boden. Toch denk ik nu dat ik de oplossing heb gevonden. Ik ben inmiddels onder behandeling bij Delia Skin Clinic en ik neem jullie graag mee in dit traject. Ik zal jullie before en after shots laten zien en mijn eerlijke mening geven over het uiteindelijke resultaat. Helaas laat dat resultaat nog even op zich wachten, want het is een traject van ongeveer 6 maanden. Ben je nieuwsgierig hoe mijn behandelingen in zijn werk gaan? Ik vertel het je in mijn volgende post.
Liefs, Claire